sobota, 31 marca 2012

Kościół klarysek p.w. św. Andrzeja w Krakowie

Klaryski zostały sprowadzone do Polski za sprawą bł. Salomei, siostry Bolesława Wstydliwego. Salomea była żoną węgierskiego księcia Kolomana, jednak składała śluby czystości i jej mąż to uszanował. Po jego śmierci w 1241 roku podczas najazdu Tatarów wróciła do Małopolski. Została pierwszą polską klaryską. Została beatyfikowana 17 maja 1672 przez papieża Klemensa X. Grób błogosławionej znajduje się w bazylice franciszkanów w Krakowie.

Na jej prośbę młodszy brat Bolesław V Wstydliwy ufundował klasztor tego zgromadzenia w Zawichoście, przeniesiony w 1260 roku do Grodziska niedaleko Skały; z jej inicjatywy powstała biblioteka przyklasztorna oraz założono miasto Skała. Ponieważ okolica nie była bezpieczna, za czasów króla Władysława Łokietka klaryski przeniosły się do Krakowa w 1320 roku do kościoła św. Andrzeja przy ul. Grodzkiej.


wtorek, 20 marca 2012

Kossakówka – gniazdo rodzinne Kossaków

Rodzina Kossaków pochodzi z Nowego Wiśnicza. Juliusz Kossak wraz z żoną mieszkał w Warszawie, jednak ze względów politycznych postanowił się przenieść do Krakowa. W zakupie dworku dla Juliusza Kossaka i jego rodziny pośredniczył Wincenty Pol. Ostatecznie w 1869 roku wprowadzili się do Krakowa do neogotyckiego dworku przy placu Latarnia na Zwierzyńcu (nazwę plac Kossaka wprowadzono po śmierci Juliusza). Dworek ten wcześniej należał do Wincentego Pola i nazywany był: Wygoda.

Mieszkały tu trzy pokolenia malarzy: Juliusz, jego syn Wojciech i syn Wojciecha – Jerzy. Z tej rodziny wywodzą się dwie sławne kobiety, córki Wojciecha: eteryczna Maria Pawlikowska-Jasnorzewska i pełna energii Magdalena Samozwaniec (siostry, a zupełnie do siebie niepodobne, jeśli chodzi o temperament).


niedziela, 11 marca 2012

środa, 7 marca 2012

Zegary średniowieczne w Krakowie: kilka ciekawostek

W średniowiecznym Krakowie (tak jak w całej Europie)  istniały wyłącznie zegary pełne, które odmierzały 24 godziny; godzina 24 zazwyczaj kończyła dobę.  Godziny były na nich numerowane od 
1 do 24. W zależności od tego, czy liczenie godzin zaczynało się 
w południe, czy o północy, na tarczach tych zegarów w szczytowej pozycji był numer 12 lub 24.
Tak zwane półzegarze (zegary istniejące do czasów współczesnych; zegary 12-godzinne, które odliczały dwa razy po 12 godzin od północy i południa) jako pierwsze zostało zainstalowane na wieży Ratusza na Rynku Głównym w 1521 roku.