Secesja - ornamentyka na kamienicach, kościołach, portalach, nagrobkach i innych (część druga)

Już wcześniej prezentowałam ornamentykę na kościołach, budynkach, nagrobkach i innych częściach elementów budowniczych - TUTAJ.
Pisałam też o secesyjnych witrażach, dwukrotnie o secesji w metalu.
Dzisiaj przedstawiam ornamentykę budowlaną; to bardzo ciekawy temat. Zdjęcia pochodzą z moich własnych zbiorów.

Przypomnę, że secesja to styl w sztuce i kulturze przełomu XIX i XX wieku. Charakterystycznymi cechami stylu secesyjnego są: płynne, miękkie, faliste linie, ornamentacja abstrakcyjna bądź roślinna, inspiracje sztuką japońską, swobodne układy kompozycyjne, asymetria oraz subtelna pastelowa kolorystyka.
Secesję można odnaleźć w w witrażach, malarstwie, metaloplastyce, w zdobieniach portali i kamienic.
Zaczynam od pięknie zdobionego pałacu w Ogrodzie Botanicznym w Krakowie:

"Metalowa" secesja (część pierwsza)

Secesja to styl w sztuce i kulturze przełomu XIX i XX wieku. Charakterystycznymi cechami stylu secesyjnego są: płynne, miękkie, faliste linie, ornamentacja abstrakcyjna bądź roślinna, inspiracje sztuką japońską, swobodne układy kompozycyjne, asymetria oraz subtelna pastelowa kolorystyka.
Secesję można odnaleźć w w witrażach, malarstwie, metaloplastyce, w zdobieniach portali i kamienic.

Jesteśmy w Krakowie.
Poniżej secesyjne wejście do Katery na Wawelu:

Tak zwane faktury

Zdjęcia nazywane przeze mnie "fakturami" zbierałam przez kilka lat. Pochodzą one głównie z Krakowa oraz z Torunia - mojego rodzinnego miasta. Fotografie przedstawiają głównie drzwi zabytkowych portali. Są tu też zdjęcia przyrodnicze - głównie drzew. Ciekawa jestem Waszej opinii. Jest także malarstwo z Centrum Pompidou w Paryżu.
Zapomniałam o tych zdjęciach, ale ostatnio pomyślałam, że może to być materiał na posta.
Poniżej zdjęcia z bardzo krótkim opisem. Zapraszam.

Rzeźby w okresie baroku (część pierwsza)

W okresie baroku powstało w Krakowie około 25 kościołów.
 Jednym z pierwszych był kościół św. Piotra i Pawła. W bardziej dojrzałym baroku wzniesiono kościół św. Anny, którego rzeźby przedstawiam poniżej.
Jednak na przełomie XIX i XX wieku barok uznano za przejaw kiczu. Powstało wtedy mnóstwo budowli neogotyckich, neorenesansowych, neoklasycystycznych.
Jedyna budowla reprezentacyjna to neobarokowy budynek przy ulicy Westerplatte, w którym mieści się obecnie Instytut Ekspertyz Sądowych.
Przedstawiam go poniżej:

„W baroku - jak mówi popularne powiedzenie - każdy święty ma swoje wykręty”. Jest to całkowicie zgodne z prawdą. Wszystkie postacie przedstawiane za pomocą rzeźb znajdują się w ruchu; nie ma postaci statycznych. Anioły, np. w kościele św. Andrzeja, św. Anny, Przemienienia Pańskiego (Pijarów), sprawiają wrażenie, jakby przysiadły tu na chwilę.

Oto kilka przykładów barokowych postaci:

Barkowe figury w kościele św. Anny w Krakowie:

Kraków, Kalwaria Zebrzydowska, ogród kościoła Misjonarzy

W tym poście zebrałam zdjęcia, których nie zamieściłam w innych postach, ponieważ było ich za mało na osobny post. Uważam jednak, że zdjęcia wypadły porządnie, dlatego je tutaj zamieszczam.
Poniżej znajdują się zdjęcia Krakowa robione z wieży ratusza. Pięknie wygląda Kraków.

Kalwaria Zebrzydowska

Nie byłam w Kalwarii Zebrzydowskiej kilkanaście lat, dlatego zdecydowałam się na odwiedzenie tego sanktuarium. 
Powstanie najstarszej i jednej z największych na ziemiach polskich kalwarii wiąże się z osobą wojewody krakowskiego, starosty lanckorońskiego, Mikołaja Zebrzydowskiego (+ 1620 r.). Zbudował on, dla prywatnego użytku, na górze Żarek kaplicę pw. Ukrzyżowania Pana Jezusa, wg wzoru  górnej kondygnacji kościoła Grobu Chrystusa w Jerozolimie.