Byłam na dwóch wystawach: Bonsai i Ikebana. Powstały one z okazji 30-lecia powstania Muzeum Manggha. Spodziewałam się, że ikebana bardziej mnie zauroczy, ale ku mojemu zaskoczeniu więcej piękna dostrzegłam w drzewkach bonsai. Wystawa trwała sześć dni, bardzo krótko.
Drzewko bonsai to nie tylko wspaniała dekoracja, ale i fascynująca forma sztuki. Roślina pochodzi oryginalnie z Chin, gdzie została stworzona dla ówczesnego cesarza. Lokalni ogrodnicy starali się odwzorować piękno drzew z całego kraju w niepowtarzalnej, miniaturowej formie. Drzewka powędrowały następnie do Japonii, gdzie zostały udoskonalone i rozwinięte do formy znanej nam obecnie. Rosną w płaskich donicach, to ich ważna cecha. W Muzeum Manggha były drzewka różnej wielkości, niektóre bardzo duże.
Drzewka bonsai mogą upiększać wnętrza niemal w każdym stylu. Rośliny świetnie prezentują się chociażby w przeszkolonych pomieszczeniach. Można z powodzeniem postawić je w kuchni, salonie, a nawet w sypialni.
Ikebana to japońska sztuka układania kwiatów, nazywana także kado.
W przeciwieństwie do dekoracyjnych bukietów w stylu zachodnim, japońska sztuka układania kwiatów skupia się na tworzeniu harmonii linearnych konstrukcji, rytmu i koloru. Podczas gdy ludzie Zachodu podkreślają liczbę i barwy roślin, poświęcając uwagę przede wszystkim pięknu kwiatów, Japończycy podkreślają linearne aspekty kompozycji. Rozwinęli sztukę obejmującą nie tylko kwiaty, ale również naczynia, łodygi, liście i gałęzie. Cała struktura japońskiego układania kwiatów opiera się na trzech głównych punktach, symbolizujących niebo, ziemię i ludzkość.
