Puszcza Niepołomicka - wybrane miejsca

Pierwsza w tym roku wycieczka do Puszczy Niepołomickiej. Przeszliśmy około osiemnaście kilometrów z bardzo dobrym przewodnikiem.
Wycieczkę rozpoczęliśmy w Szarowie, do którego dojechaliśmy pociągiem. Bilety - normalny 5 zł - można kupić u konduktora. Zapowiadała się piękna przygoda z Puszczą Niepołomicką i świetnym przewodnikiem. Akurat tego dnia odbywał się w Puszczy półmaraton, dlatego przewodnik musiał zmienić trasę. Nie mogliśmy przejść główną drogą - Drogą Królewską; tędy przebiegała trasa półmaratonu. 

Puszcza Niepołomicka - szlaki, żubry, hodowla strusi

Spacerując po Puszczy Niepołomickiej, można dotlenić się, zrelaksować się, zwłaszcza gdy mieszka się w Krakowie. Spacery wśród drzew - to naturalna terapia dla wszystkich istot, zwierząt i ludzi.

Pójdziemy teraz szlakiem, Drogą Królewską. I będziemy poznawać spotykane po drodze osobliwości.

Puszcza Niepołomicka - pomiędzy Ispiną a Drwinią

W tej części puszczy byłam na spacerze w sierpniu. Cisza i spokój. Ani żywego ducha. Nie spotkaliśmy ani jednej osoby. Pewność, że jest się jedyną osobą w tym lesie, robi duże wrażenie. I dużo jeżyn - można się było najeść do syta. 

Główna droga, prowadząca od Ispiny do Drwini, pomimo wcześniejszych ulew, sucha, bez ani jednej kałuży, wygodna i solidna. Natomiast boczne drogi były często bardzo mokre i nie do przejścia. Ta część puszczy jest, jak się domyślam, mniej popularna, jeśli chodzi o wycieczkowiczów, rowerzystów. To nadaje jej naturalny charakter, pozbawiony naleciałości marketingowo-turystycznych.

Po wyjściu z lasu w stronę Drwini spotkaliśmy miejscową kobietę, która wypalała siano (zdjęcie poniżej). Piękny widok, niczym z obrazów Chełmońskiego.

Puszcza Niepołomicka leży na terenie położonym w widłach Wisły i Raby – od zachodniej strony. Składa się z dziewięciu kompleksów, które kiedyś były jedną całością. Główny kompleks (około 96 kilometrów kwadratowych) zajmuje teren między Niepołomicami a Baczkowem i Mikluszowicami. Na północy znajdują się jeszcze trzy uroczyska: Las Grobla, nazywany również Lasem Ispina (zajmuje około 14 kilometrów kwadratowych – właśnie w tym uroczysku byliśmy), Grobelczyk (około 3 kilometry kwadratowe) i Koło (około 2 kilometry kwadratowe).