Secesja - ornamentyka na kamienicach, kościołach, portalach, nagrobkach i innych (część pierwsza)

O secesji pisałam już kilka razy.
Przedstawiałam secesyjne witraże - TUTAJ  oraz "metalową" secesję - TUTAJ.
Przypomnę, że secesja to styl w sztuce i kulturze przełomu XIX i XX wieku. Charakterystycznymi cechami stylu secesyjnego są: płynne, miękkie, faliste linie, ornamentacja abstrakcyjna bądź roślinna, inspiracje sztuką japońską, swobodne układy kompozycyjne, asymetria oraz subtelna pastelowa kolorystyka.
Secesję można odnaleźć w w witrażach, malarstwie, metaloplastyce, w zdobieniach portali i kamienic.

Krótki przegląd secesyjnych budynków zaczynam od pięknej secesyjnej kamienicy przy Rynku Głównym w Krakowie.  Niezwykła kamienica usytuowana w pobliżu Kościoła Mariackiego robi duże wrażenie zarówno na turystach, jak i na mieszkańcach Krakowa.
Tak jest ze wszystkimi secesyjnymi budynkami w Polsce i na świecie.
Są to pełne uroku i wdzięku, niepowtarzalne pod względem architektonicznym budowle. Podobne są chociażby tablice epitafijne, których kilka pokażę w tym poście. Motywy kwiatowe przedstawione na nich dają zaskakujące efekty.

 Secesyjna kamienica przy Rynku Głównym w Krakowie:

Katedra w Gnieźnie - najważniejsze wydarzenia

Najważniejsze wydarzenia na Wzgórzu Lecha w obecnym Gnieźnie:

Drzwi Gnieźnieńskie

Byłam w tym roku na wycieczce w Gnieźnie. Nie doceniałam wagi tego miasta i Wielkopolski dla historii Polski. Tutaj było koronowanych aż pięciu pierwszych królów polskich! Zamieszczam informacje o Drzwiach Gnieźnieńskich, a niedługo napiszę o historii Katedry Gnieźnieńskiej.

Drzwi Gnieźnieńskie

W południowej kruchcie Katedry Gnieźnieńskiej znajduje się gotycki portal z drugiej połowy XVI wieku, w którym są osadzone dwuskrzydłowe Drzwi Gnieźnieńskie, zwane Porta Regia (Drzwi Królewskie) lub Porta Enea (Drzwi Spiżowe). Jest to wyjątkowy zabytek romańskiej sztuki odlewniczej w Polsce. Były one drzwiami wejściowymi do nieistniejącej już świątyni romańskiej.

Zostały wykonane prawdopodobnie w 1175 roku, za czasów Mieszka Starego. Autor nie jest znany; każde skrzydło ma innego autora; większą dbałość o szczegóły i w związku z tym większą wartość artystyczną przypisuje się skrzydłu lewemu. Drzwi powstały prawdopodobnie w rodzimym warsztacie ludwisarskim.

Składają się z dwóch skrzydeł różnej wielkości. Zostały w całości odlane z brązu, jednak skład chemiczny brązu każdego ze skrzydeł jest nieco inny; w prawym jest więcej cyny, dlatego ma inny odcień.

Na każdym skrzydle znajduje się dziewięć płaskorzeźbionych scen przedstawiających historię życia i męczeńskiej śmierci św. Wojciecha. Historię należy czytać od pierwszej kwatery na dole lewego skrzydła do góry, a następnie prawe skrzydło od góry do dołu.

Sceny na lewym skrzydle przedstawiają życie św. Wojciecha od narodzenia do chwili przybycia na ziemie polskie. 

Sceny na prawym skrzydle przedstawiają tragiczne wydarzenia, które miały miejsce w Prusach, a także śmierć oraz dzieje relikwii św. Wojciecha.