Kocham siebie
Patrzę w lustro. Lubię siebie,
tę dziewczynkę z jej uśmiechem.
Lubię także moje oczy
i malutki mój warkoczyk.
Lubię śpiewać śmiać się, skakać
i rysować, figle płatać.
Gdy rozmawiam z panią, mamą,
to uważnie mnie słuchają.
Przyjaciółki, przyjaciele
też mnie lubią, mam ich wiele.
O rodzicach już nie wspomnę,
bo kochają mnie ogromnie!
Świat się śmieje zza firanki,
gdy się budzę w senne ranki.
Kocham miłą tę dziewczynkę,
także gdy ma smutną minkę.
Gdy się boi czegoś strasznie,
to ją bardziej kocham właśnie!
Więc przytulam ją do siebie.
Fajnie, że prezentujesz wierszyki, bo przydają się dla mojej dziatwy. Chociaż ostatni wers powinni wziąć sobie do serca nawet dorośli. Pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuńTo przesłanie jest dla wszystkich osób - dla dzieci i dla dorosłych.
UsuńJednak łatwiej mi się pisze dla dzieci. Ostatni wers jest bardo ważny. Pozdrowienia :)
Anim młody, piękny, mądry
OdpowiedzUsuńni bogoty czy uroczy
lubić siebie? a dlaczego??
wolę śmiać się z siebie samego ;D
Jeżeli wolisz... to śmiej się :)
UsuńPozdrawiam :)
Lubię Twoje wierszyki. Podziwiam talent, Hanno.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam:)
Dziękuję, bardzo mi miło.
UsuńSerdecznie pozdrawiam :)
Napisałaś świetnie. Ja widzę ten wierszyk w być może odległej przyszłości. Dziewczynka śpi sobie w białym, minimalistycznym pokoju, a kobiecy głos rytmicznie, nieco zimno ale bardzo dokładnie powtarza słowa wierszyka...Kołacze mi się po głowie nowe opowiadanie:)
OdpowiedzUsuńCieszę się, że wiersz do czegoś Cię zainspirował :) Dziękuję :)
Usuń