To mój pierwszy raz w ogrodzie na dachu Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego. Syn i córka byli tu na wycieczce z klasą. Biblioteka jako budynek robi ogromne wrażenie. Nowy budynek Biblioteki Uniwersyteckiej zdobył liczne, prestiżowe nagrody i wyróżnienia w konkursach architektonicznych oraz plebiscytach mieszkańców stolicy.
Ogród na dachu Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie jest jednym z największych i najpiękniejszych ogrodów dachowych w Europie. Jest on bardzo popularnym miejscem odpoczynku studentów, mieszkańców Warszawy i turystów. Jego scenerię wykorzystują organizatorzy koncertów i happeningów, kina letniego i gier miejskich. Ogród składa się z dwóch części: górnej (o powierzchni 2000 m2) i dolnej (o powierzchni 15000 m2), gdzie główną atrakcję stanowią staw, fontanna oraz granitowe rzeźby Ryszarda Stryjeckiego z cyklu Szkic sytuacyjny, nawiązujące do motywów kosmologicznych.
Jesteśmy na dachu:
Studenci Uniwersytetu Warszawskiego w czytelni, wydawali się tacy malutcy:
Wejście na punkt widokowy:
Jeden z widoków z punktu widokowego:
Z dachu zwiedzający mogą podziwiać panoramę miasta i widok na Wisłę oraz bogactwo roślin zestawionych według kolorów. Złota skomponowana jest z żółto i pomarańczowo kwitnących krzewów, m.in. forsycji i pnączy, srebrna jest obsadzona srebrzystolistnymi wierzbami, biało kwitnącym pięciornikiem krzewiastym, a także kosodrzewiną, tawułą norweską, płożącą irgą i jałowcem. Barwę karminową reprezentują różowo i czerwono kwitnące krzewy: krzewuszka cudowna, lilak Meyera, powojnik alpejski i irga. W lecie kwitną róże okrywowe odmiany Super Dorothy. Kompozycja jest obramowana miniaturowymi jabłoniami.
Ogród od strony ulicy Dobrej staje się powoli ogrodem niebieskim. Jego ozdobą są powojniki bylinowe: płożący Arabella, który kwitnie od czerwca do września i pięknie pachnący powojnik Cassandra; uzupełnia je irga płożąca. Wejście na dach od strony ogrodu, tzw. pochylnię obsadzono niebiesko kwitnącym i wiecznie zielonym barwinkiem. Wznoszącą się nad świetlikiem altanę oplata winobluszcz pięciolistny odmiany Troki. Ta niezwykle odporna na mróz odmiana znaleziona na Litwie przebarwia się na jesieni na kolor purpurowy. Obszary ogrodu połączone są kładkami, ścieżkami, mostkami i pergolami, na których rosną winorośl Zilga, hortensja pnąca i powojnik.
Oto cztery kolumny z betonu z rzeźbami autorstwa Adama Myjaka, przedstawiającymi wybitnych polskich filozofów szkoły lwowsko-warszawskiej: Kazimierza Twardowskiego, Jana Łukasiewicza, Alfreda Tarskiego i Stanisława Leśniewskiego:
Współczesna rzeźba:
I już jesteśmy na dole:
Studenci Uniwersytetu Warszawskiego w czytelni, wydawali się tacy malutcy:
Wejście na punkt widokowy:
Jeden z widoków z punktu widokowego:
Z dachu zwiedzający mogą podziwiać panoramę miasta i widok na Wisłę oraz bogactwo roślin zestawionych według kolorów. Złota skomponowana jest z żółto i pomarańczowo kwitnących krzewów, m.in. forsycji i pnączy, srebrna jest obsadzona srebrzystolistnymi wierzbami, biało kwitnącym pięciornikiem krzewiastym, a także kosodrzewiną, tawułą norweską, płożącą irgą i jałowcem. Barwę karminową reprezentują różowo i czerwono kwitnące krzewy: krzewuszka cudowna, lilak Meyera, powojnik alpejski i irga. W lecie kwitną róże okrywowe odmiany Super Dorothy. Kompozycja jest obramowana miniaturowymi jabłoniami.
Ogród od strony ulicy Dobrej staje się powoli ogrodem niebieskim. Jego ozdobą są powojniki bylinowe: płożący Arabella, który kwitnie od czerwca do września i pięknie pachnący powojnik Cassandra; uzupełnia je irga płożąca. Wejście na dach od strony ogrodu, tzw. pochylnię obsadzono niebiesko kwitnącym i wiecznie zielonym barwinkiem. Wznoszącą się nad świetlikiem altanę oplata winobluszcz pięciolistny odmiany Troki. Ta niezwykle odporna na mróz odmiana znaleziona na Litwie przebarwia się na jesieni na kolor purpurowy. Obszary ogrodu połączone są kładkami, ścieżkami, mostkami i pergolami, na których rosną winorośl Zilga, hortensja pnąca i powojnik.
Oto cztery kolumny z betonu z rzeźbami autorstwa Adama Myjaka, przedstawiającymi wybitnych polskich filozofów szkoły lwowsko-warszawskiej: Kazimierza Twardowskiego, Jana Łukasiewicza, Alfreda Tarskiego i Stanisława Leśniewskiego:
Współczesna rzeźba:
I już jesteśmy na dole:
Świetnie to wygląda. Słyszałam już co nieco o tym miejscu. Jak będę kiedyś w Warszawie, może odwiedzę ten ogród. Uwielbiam różne zielone zakątki. :)
OdpowiedzUsuńPiękne zdjęcia. No może oprócz współczesnej rzeźby xD
OdpowiedzUsuńSpacerowałam pasażem w dole, ale nie dane mi było zwiedzać ogrodu na dachu, a szkoda. Az dziw, że na tej wysokości można takie cuda zaprojektować i zorganizować!
OdpowiedzUsuńFantastyczna miejscówka, zwłaszcza dla mieszczuchów 😉
OdpowiedzUsuńUwielbiam ten ogród i często w nim bywam. Pisałam tez o nim w swojej ķsiązce o Warszawie.
OdpowiedzUsuńStokrotka