Szopki krakowskie na Rynku - prezentacja przed konkursem 2015

Co roku, w pierwszy czwartek grudnia przed południem, w godz. 10-12, wokół pomnika Adama Mickiewicza zbierają się szopkarze, aby pokazać swoje najnowsze prace. Od wielu lat liczba zgłoszonych do konkursu prac jest podobna – między 120 a 160. Znaczną większość stanowią szopki wykonane przez dzieci i młodzież. Wraz z dźwiękami hejnału, rozlegającego się w południe z wieży Kościoła Mariackiego, szopkarze w kolorowym korowodzie przenoszą swoje prace do siedziby Muzeum – Pałacu Krzysztofory, gdzie obraduje Jury Konkursu. Obradom przewodniczy dyrektor Muzeum, a w skład jury wchodzą: etnografowie, historycy sztuki, artyści plastycy, pracownicy Muzeum Historycznego i Muzeum Etnograficznego.
Ogłoszenie wyników konkursu następuje w najbliższą niedzielę po czwartku.
W konkursie biorą udział od lat rodziny, których nazwiska są rozpoznawalne dla znawców szopek krakowskich.

Najwięcej szopek do konkursu zostało zgłoszonych przez dzieci ze szkół i przedszkoli. Wykonywane one były przez całe grupy czy klasy, a czasem przez pojedyncze dzieci. Widziałam dziewczynkę, która stała sama ze swoją niedużą szopką.

Ludzi oglądających szopki było bardzo dużo, np. całe grupy przedszkolne i szkolne, reporterzy, mnóstwo turystów i krakowian. Ja byłam po raz pierwszy - dzień powszedni przed południem nie dla każdego jest wygodną porą.

Szopki wykonane przez dzieci są oczywiście oceniane w innej kategorii - w kategorii dziecięcej.
Są one często bardziej zabawne i pomysłowe od tych , które zostały wykonane przez osoby dorosłe.

Spodobała mi się szopka niezrobiona w tradycji krakowskiej. Były to figurki przedstawiające postaci związane z Krakowem, np. Lajkonik, krakowiak, krakowianka.

Cały pomnik Adama Mickiewicza był zastawiony szopkami.
Szopki właściwie były do siebie podobne - zgodne z zasadami tworzenia szopki krakowskiej. Różniły się techniką wykonania, detalami, kolorami itp.