niedziela, 1 lutego 2015

Dlaczego Jan Matejko jest pochowany na Cmentarzu Rakowickim

Dowiedziałam się niedawno i chcę się podzielić tą opowieścią.

Wszystko zaczęło się od pomysłu zbudowania w Krakowie teatru miejskiego (obecny Teatr im. Juliusza Słowackiego). Władze Krakowa chciały, żeby teatr znajdował się w obrębie starego miasta. Jednak cała przestrzeń w starym Krakowie była już zabudowana. Długo myślano, co począć w tej sytuacji. 



Uwaga rajców krakowskich skupiła się na starych zabudowaniach klasztoru duchaków. Były one mocno zniszczone, a władz miasta nie stać było na ich odnowienie. Postanowiono więc klasztor zburzyć, a na jego miejscu zbudować teatr.

Nie istniała jeszcze wtedy świadomość zabytku.

To były czasy, kiedy często wyburzano w całej Polsce np. stare ratusze, mury obronne - były to tzw. czasy burzymurków.

Jednak Jan Matejko był świadomy wartości tego klasztoru. Wiedział, że ma on ogromną wartość historyczną. Starał się przemówić do rozsądku władz Krakowa. Zabiegał o ratowanie klasztoru na różne sposoby. Nie udało mu się.

Pewnego dnia przemówił do rajców: Jeżeli wy nie dbacie o przeszłość, nie przestrzegacie tradycji, ja też nie będę jej przestrzegał. Kiedy umrę pochowajcie mnie gdzieś na rozstaju dróg, wbrew tradycji.

I zmarł kilka miesięcy później.

Długo zastanawiano się, jak godnie pochować jednego z najznakomitszych obywateli miasta, szanując jednocześnie jego ostatnią wolę. Nie było to łatwe zadanie. Jan Matejko nie chciał być pochowany w Krypcie Zasłużonych w Kościele na Skałce, ponieważ tam spoczywał Józef Kraszewski, z którym bardzo się nie lubił się za życia.
Rajcy krakowscy wybrali miejsce na Cmentarzu Rakowickim. Była to główna aleja cmentarza - stanowiła więc godne miejsce pochówku wielkiego artysty. Wybrano miejsce, w którym aleja przecina się z bocznymi alejkami - czyli rozstaje, skrzyżowanie dróg, zgodnie z życzeniem artysty.

Na zdjęciach poniżej dokładnie widać, że pomnik Jana Matejki znajduje się na rozstaju dróg.

20 komentarzy:

  1. Po tym cmentarzu można chodzić tygodniami;))) Jan Matejko miał swoje za uszami, ale i tak mam do niego słabość;)

    OdpowiedzUsuń
  2. Nie znałam tej historii. Matejkę uwielbiam.
    Pozdrawiam serdecznie:)

    OdpowiedzUsuń
  3. Też nie znałam tej historii...Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Serdecznie pozdrawiam :)
      Ja też tej historii nie znałam.

      Usuń
  4. Nie znałam tej historii. Dziękuję, że mogłam się o niej dowiedzieć!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bardzo mi miło, że czegoś mogłaś się nauczyć :)

      Usuń
  5. Dzięki za tę historię. Ups... Człowiek się całe życie uczy!

    OdpowiedzUsuń
  6. Piękne miejsce. Tyle tu historii...

    OdpowiedzUsuń
  7. Ciekawostka.
    A może życzenie Matejki było spowodowane nadzieją że jak go pochowają bądź gdzie, to żona nie mogąc grobu znaleźć, sobie innego miejsca pochówku poszuka? ;-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Kto wie, może i tak. Niełatwa to była kobieta :)

      Usuń
  8. Haniu, warto o tym wiedziec :)
    pozdrawiam Cie serdecznie i przyznam sie, ze od niedawna mam Wnusie o takim jak Ty imieniu, tym bardziej serdecznie pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  9. Ciekawa historia :) Myślę, podobnie jak markoman, że słowa były podyktowane "obawami" przed żoną :)

    OdpowiedzUsuń
  10. Your photos are beautiful and very touching. Thank you so much for sharing them.

    OdpowiedzUsuń