Dlaczego Jan Matejko jest pochowany na Cmentarzu Rakowickim

Dowiedziałam się niedawno i chcę się podzielić tą opowieścią.

Wszystko zaczęło się od pomysłu zbudowania w Krakowie teatru miejskiego (obecny Teatr im. Juliusza Słowackiego). Władze Krakowa chciały, żeby teatr znajdował się w obrębie starego miasta. Jednak cała przestrzeń w starym Krakowie była już zabudowana. Długo myślano, co począć w tej sytuacji. 

Uwaga rajców krakowskich skupiła się na starych zabudowaniach klasztoru duchaków. Były one mocno zniszczone, a władz miasta nie stać było na ich odnowienie. Postanowiono więc klasztor zburzyć, a na jego miejscu zbudować teatr.

Nie istniała jeszcze wtedy świadomość zabytku.
To były czasy, kiedy często wyburzano w całej Polsce np. stare ratusze, mury obronne - były to tzw. czasy burzymurków.

Jednak Jan Matejko był świadomy wartości tego klasztoru. Wiedział, że ma on ogromną wartość historyczną. Starał się przemówić do rozsądku władz Krakowa. Zabiegał o ratowanie klasztoru na różne sposoby. Nie udało mu się.
Pewnego dnia przemówił do rajców: Jeżeli wy nie dbacie o przeszłość, nie przestrzegacie tradycji, ja też nie będę jej przestrzegał. Kiedy umrę pochowajcie mnie gdzieś na rozstaju dróg, wbrew tradycji.

I zmarł kilka miesięcy później.
Długo zastanawiano się, jak godnie pochować jednego z najznakomitszych obywateli miasta, szanując jednocześnie jego ostatnią wolę. Nie było to łatwe zadanie. Jan Matejko nie chciał być pochowany w Krypcie Zasłużonych w Kościele na Skałce, ponieważ tam spoczywał Józef Kraszewski, z którym bardzo się nie lubił się za życia.
Rajcy krakowscy wybrali miejsce na Cmentarzu Rakowickim. Była to główna aleja cmentarza - stanowiła więc godne miejsce pochówku wielkiego artysty. Wybrano miejsce, w którym aleja przecina się z bocznymi alejkami - czyli rozstaje, skrzyżowanie dróg, zgodnie z życzeniem artysty.

Na zdjęciach poniżej dokładnie widać, że pomnik Jana Matejki znajduje się na rozstaju dróg.