poniedziałek, 17 listopada 2025

Wiersz: Górą, doliną

 Górą, doliną


Jesteśmy zmęczeni sobą

czas się rozstać

ty pójdziesz górą

a ja doliną


Rozdzielą nas lasy

wzgórza jeziora


Zmarszczki wokół oczu

będą się śmiały

z tych dziwacznych myśli


Jesteśmy przypisani sobie

obrączki na palcach lśnią

to znak że jesteśmy razem


Pójdziemy górą doliną

potem lasem poprzez wzgórza

połączeni splątanymi ramionami


Sikorki na drzewach

będą się śmiały

z tych dziwacznych myśli

chmury zmyją je deszczem




23 komentarze:

  1. Piękny wiersz...wzruszył bardzo, poruszył czułe struny...
    Pozdrawiam serdecznie

    OdpowiedzUsuń
  2. Piękny wiersz. A Sikorki, to my z mężem (z nazwiska 🤓).

    OdpowiedzUsuń
  3. Daje do myślenia twój wiersz, zaczyna się jak ludowa piosenka i jak ludowa mądrość zatrzymuje na kilka refleksji 👍
    jotka

    OdpowiedzUsuń
  4. Ale ładnie Hanno napisałaś ...

    OdpowiedzUsuń
  5. Piękny wiersz. Po przeczytaniu go mam teraz cały czas w głowie pieśń z Nad Niemnem, którą śpiewał Jan Bohatyrowicz.

    OdpowiedzUsuń
  6. Śliczny wiersz. Daje do myślenia.
    Pozdrawiam serdecznie

    OdpowiedzUsuń
  7. Hanna um lindo poema bastante profundo, gostei muito, Hanna feliz terça-feira bjs.

    OdpowiedzUsuń
  8. Hanno! Przepiękny wiersz. Wzruszyłam się bardzo.
    Bardzo lubię Twoją poezję.
    Serdecznie pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
  9. Wow… this is absolutely beautiful 🤍✨
    The way you wrote it feels so calming and poetic — like a peaceful journey through nature and emotions at the same time. Every line paints such a vivid picture, I could literally see the mountains, valleys, and golden fields while reading.

    Seriously, this deserves to be framed or turned into a quote print — it’s that good. 🥹🌿

    OdpowiedzUsuń
  10. Twój wiersz jest jak spacer przez pejzaż uczuć. Piękne połączenie prawdziwej i pełnej czułości codzienności i emocji.
    Pozdrawiam cieplutko:-)

    OdpowiedzUsuń
  11. Bardzo głęboki...i prawdziwy...

    OdpowiedzUsuń