Cerkwie prawosławna i grekokatolicka oraz kościół rzymskokatolicki w Komańczy

Dzisiaj pokażę cerkwie i kościół w Komańczy. Jest to niewielka miejscowość, a skupia aż trzy świątynie - parafie, trzech różnych wyznań.
Najpiękniejsza (może dlatego, że najstarsza) jest cerkiew prawosławna. Pierwsze wzmianki o cerkwi pochodzą z XVI wieku.

Jednak ta najstarsza cerkiew spłonęła w 1800 roku. Na jej miejsce zbudowano już w 1803 roku drugą, większą cerkiew drewnianą. Niestety  ta również spaliła się w 2006 roku. Ocalała jedynie dzwonnica, na której widać ciemne smugi - ślady po pożarze.
Trzeba przyznać, że burzliwe były dzieje tej świątyni.

Postanowiono ją odbudować. Obecna cerkiew jest jej wierną kopią, zrekonstruowaną w 2010 roku. Piękna architektura i wspaniałe wnętrze zachwycają.
Wszystko jest bardzo nowe i trochę brakuje patyny czasu.

Parafia prawosławna skupia 24 rodziny w Komańczy i Turzańsku. Niewiele w porównaniu z cerkwią grekokatolicką. Jest pod wezwaniem Opieki Matki Bożej.

Druga cerkiew w Komańczy to cerkiew grekokatolicka. Jest to budynek drewniano-murowany. Ta cerkiew jest również pod wezwaniem Opieki Matki Bożej. Skupia około 80 rodzin. Została zbudowana w latach 1985-88, a więc w czasach współczesnych.  Ciekawostką jest to, że jest to  pierwsza cerkiew konsekrowana w powojennej Polsce.
Niestety nie miałam okazji zobaczyć jej wnętrza.

Kościół rzymskokatolicki pod wezwaniem św. Józefa również powstał jako budowla drewniana w 1927 roku. Z tego powodu, bardziej narażony, spłonął w 1944 roku.
Został odbudowany w latach 1949-50.
Piękna stylowa architektura.

Ciekawe, a raczej przykre jest to, że w Komańczy było tyle pożarów. Czasem jest napisane, że pożar powstał z powodu nieuwagi księdza, podkreśla się na tablicach informacyjnych dla turystów, że było to nieumyślne.
A jak było w rzeczywistości - nie wiadomo.
Klasztor Nazaretanek, o którym napiszę później, chciano spalić w czasie II wojny. Jednak ówczesna przełożona klasztoru przemówiła do serc i rozsądku miejscowych podpalaczy przybyłych z pochodniami, których przecież znała, i odeszli. Można o tym poczytać na oficjalnej stronie internetowej Komańczy.
Bolesne były dzieje tych ziem.