Krzywa Wieża w Toruniu

Krzywa Wieża to jeden z bardziej znanych symboli Torunia.
Wieża została wybudowana została w drugiej  połowie XIII wieku jako prosta, 15-metrowa baszta obronna wtopiona w system murów obronnych. Już w średniowieczu z piaszczysto-gliniastego podłoża, na którym została ustawiona, pod wpływem jej ciężaru osunęły się piaski, co spowodowało pochylanie się wieży do momentu, aż oparła się ona na gruncie bardziej trwałym.

Odchylenie zmierzone na przełomie 2006 i 2007 roku wynosiło 5°13'15''. Odchylenie szczytu wieży od pionu wyniosło wówczas 146,171 cm.

W XVIII wieku wieża przestała pełnić funkcje obronne. Przeznaczono ją na karcer dla kobiet. W XIX wieku basztę przebudowano na kuźnię i mieszkanie dla rusznikarza, a w drugiej połowie XIX wieku całkowicie przeznaczono ją na potrzeby mieszkalne. Zastąpiono wówczas gotycki czterospadowy dach nowym, pulpitowym. 

Z Krzywą Wieżą związanych jest kilka legend.

Oto jedna z nich zaczerpnięta z Wikipedii:

Legenda o grzechu Krzyżaka. Na toruńskim zamku żyło 12 rycerzy zakonnych. Jednego z nich zauroczyła młoda mieszczka. Spotykali się w toruńskich zaułkach, lecz mieszkańcy szybko donieśli o ich miłości komturowi i władzom miasta. Oboje kochanków ukarano, dziewczynie wymierzono 25 batów, a rycerzowi kazano zbudować wieżę. Wieża ta miała być jednak tak krzywa, jak krzywe było jego postępowanie. Stała się ona symbolem odejścia od reguły zakonnej. Do dziś jest także miejscem, w którym chętni sprawdzają swoją niewinność. Należy wtedy stanąć plecami przy murze, wyciągnąć ręce do przodu i spróbować pozostać tak przez chwilę.

Z własnego doświadczenia wiem, że jest to całkowicie niemożliwe.