Katedra Najświętszej Marii Panny w Sewilli

Zachwyciła mnie zewnętrzna część tej katedry. Koronkowe wykończenia wprawiają w zachwyt. Ażur - to słowo nasunęło mi się na myśl po zobaczeniu głównej części katedry. I kto by pomyślał, że to jest pozostałość po dawnym meczecie. Mieszkaliśmy niedaleko katedry. Przez cały dzień, co godzinę, słychać było bicie dzwonu.

Katedra Najświętszej Marii Panny w Sewilli (hiszp. Catedral de Santa María de la Sede de Sevilla) to gotycka katedra, powstała w Sewilli, w miejscu meczetu zbudowanego przez muzułmańską dynastię Almohadów. Katedra jest największym i jednym z najwspanialszych kościołów gotyckich na świecie.

W czasie panowania w Andaluzji Maurów w miejscu dzisiejszego sanktuarium stał duży meczet wybudowany w drugiej połowie XII wieku na polecenie kalifa Abu Yacub Jusufa z dynastii Almohadów. W 1248 roku armia króla Ferdynanda III odbiła Sewillę z rąk muzułmanów. Przez kolejne 150 lat po niewielkich adaptacjach dawny meczet był wykorzystywany jako świątynia chrześcijańska. Pozostałościami meczetu są dzwonnica Giralda (dawny minaret) i Patio de los Naranjos.

8 lipca 1401 roku kapituła katedry sewilskiej podjęła decyzję o wzniesieniu kościoła w miejscu świątyni muzułmańskiej. Większość dawnego meczetu zburzono, jego patio otoczono krużgankami, a minaret przekształcono na dzwonnicę. Budowa obiektu trwała blisko 100 lat, w 1506 roku zakończono budowę katedry, jednak prace wykończeniowe zajęły budowniczym niemal cztery wieki. W XVI wieku ukończono kopułę nad główną zakrystią, a także dodano charakterystyczne łańcuchy otaczające katedrę i uniemożliwiające handlarzom ulicznym sprzedaż towarów w bezpośrednim sąsiedztwie budynku. W 1511 roku doszło do zawalenia się głównej kopuły kościoła, odbudowę rozpoczęto w 1515 roku.

Grobowiec Krzysztofa Kolumba:

Obraz namalowany przez Francisco Goyę: