Malarstwo Krzysztofa Ludwina

 Byłam w Pałacu Sztuki, przy placu Szczepańskim 4, na wystawie malarstwa Krzysztofa Ludwina. Właściwie trafiłam tu przypadkowo. Wybierałam się na wystawę rzeźby Pawła Erazmusa "Baśniowy świat", a pani w kasie powiedziała mi, że jest dostępna także wystawa Krzysztofa Ludwina. Nie zawiodłam się.

Uderzyło mnie bogactwo kolorów. Obrazy są nierzeczywiste, można powiedzieć, że lekko zamalowane, ukryte. Artysta malarz pokazuje swoje ulubione miejsca, miejscowości, miasteczka, wsie i duże miasta. Jest tu Kazimierz Dolny, Podhale, Gdańsk, Kraków, Alwernia (małe miasteczko niedaleko Krakowa), Paryż. Obrazy są tak nierzeczywiste, że czasami trudno te miejsca rozpoznać.

Są tu też łąki, mosty, plamy świetlne.

Krzysztof Ludwin zajmuje się malarstwem sztalugowym, głównie akwarelą. Malując na płótnie, akrylem i farbami olejnymi, uzyskuje efekty zbliżone do malarstwa akwarelowego. Wypracował sobie własny styl, który nazywa „nerwowym ekspresjonizmem”. Na jego obrazach prawie nigdy nie brakuje elementów architektury - z wykształcenia jest architektem.

Magnolie na Wawelu 2024

 Magnolie w każdym roku są dla mnie niespodzianką. Nie wiem, co mnie spotka. Jest to dla mnie taka wiosenna tradycja, chodzę na Wawel co roku. W tym roku przyjechałam na Wawel za późno, więc już zaczynały przekwitać. Może płatki opadły dlatego, że dwa dni wcześniej padał ulewny deszcz. Ogołocone magnolie nie zrobiły na mnie dobrego wrażenia, wręcz przygnębiające. Po raz pierwszy widziałam przekwitające magnolie.