Ojcowski Park Narodowy: Jaskinia Ciemna, Brama Krakowska

Wybrałam się na wycieczkę organizowaną przez PTTK; głównym celem wyprawy była Jaskinia Ciemna. Naszym przewodnikiem była pani Agnieszka - bardzo dobrze zorganizowana, z dużą wiedzą.
Nie trzeba się było zapisywać; ludzi przyszło około 30 na miejsce zbiórki. Jednak szczęśliwie ta duża grupa mi nie przeszkadzała. Lubię słuchać, co mówią ludzie. Czasem są to bardzo fajne opowieści o czyichś losach. Często myślę sobie wtedy, jak ja bym się zachowała w takiej sytuacji. Byli tu ludzie w średnim wieku i starsi. Młodych nie było.

Wchodzimy do parku w Murowni. Pierwsze krajobrazy (jak widać poniżej) są miłe i łagodne, sielskie :)

 Wkrótce przechodzimy starą drogą przez serpentyny do Bramy Krakowskiej.
Dawniej tą starą drogą przez serpentyny (poniżej) jeździł autobus; jazda była bardzo urozmaicona; zakręt za zakrętem! Może na zdjęciu nie wygląda to tak groźnie.

 Po drodze mijamy piękne skały wapienne, czasem zasłonięte przez drzewa.

 I dochodzimy do Bramy Krakowskiej.

 Brama Krakowska to jedna z kilku skalnych bram w Ojcowskim Parku Narodowym. Znajduje się w Dolinie Prądnika i zamyka wylot Wąwozu za Krakowską Bramą do tej doliny. Jest klasycznym przykładem bram skalnych. Nazwa wywodzi się od tego, że dawniej prowadził tędy szlak handlowy z Krakowa na Śląsk.

 Ludzie, turyści fotografują się na jej tle. Jednak to nie Brama Krakowska była naszym celem, dlatego wyruszamy dalej do Jaskini Ciemnej - do głównego celu wycieczki.

 A po drodze podziwiamy piękne skały wapienne; niektórzy je fotografują.

Droga do jaskini - czasami po skalistych schodach. Podejście nie zawsze było łagodne, większość szlaków w parku ma charakter górski.
Jest uważana za największą jaskinię pod względem wielkości komory na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej. Należy do najważniejszych stanowisk archeologicznych w Polsce. Pierwsze ślady człowieka (kultura prądnicka), obozującego u wejścia obecnie nazywanego Oborzyskiem, pochodzą sprzed około 125 tys. lat. Łącznie z nim jaskinia ma 230 m długości.

Jaskinia znajduje się na wysokości około 65 m nad dnem Doliny Prądnika.
Przed wejściem usytuowano zrekonstruowane obozowisko neandertalczyków (widać na poniższym zdjęciu). Jaskinia składa się z jednej olbrzymiej komory: 80 m długości, 20 m szerokości i 10 m wysokości, która u końca zwęża się i przechodzi w tzw. tunel.

 Jaskinia jest ciemna - stąd jej nazwa, bez żadnego elektrycznego oświetlenia. Dlatego turyści dostają świeczki, by można było coś zobaczyć. Pani przewodniczka ciekawie opowiada o jaskini.
W jaskini jest stała temperatura, niezależna od pory roku: 7-8 stopni Celsjusza.
W jaskini nie można fotografować. Bilety wstępu: 5 zł ulgowe, 7 zł normalne.

A teraz świeczki do ręki i można już iść.
Przewodniczka ciekawie opowiada; pokazuje nadłamane stalaktyty i stalagmity - jest to wielka strata dla jaskini. Jeden centymetr takiej formy przyrasta w ciągu 200 lat. To z czasów, gdy jaskinia była dostępna dla wszystkich, niezabezpieczona. Ludzie zrywali na pamiątkę stalaktyty i stalagmity; niewiele zostało.
W jaskini mieszkają nietoperze, pająki i inne.

Poniżej platforma z widokiem na Dolinę Prądnika i wznoszącą się tuż obok charakterystyczną skałą wapienną zwaną Rękawicą lub Pięciopalcówką. Wyraźnie widać pięć palców. Dla mnie jest to jeden z piękniejszych widoków w Ojcowskim PN.

 Można oglądać również inne ciekawe widoki: łagodne, kojące, z niewielkimi wzgórzami.

 Spotykam piękne dzwonki, które pamiętam z dzieciństwa, z wakacji z siostrami i rodzicami. Nie widziałam ich już od dawna.

Jesteśmy na Wzgórzu  Okopy, które jest jednym z najwyższych wapiennych wzgórz w Ojcowskim Parku Narodowym.

 Przypuszcza się, że na terenie parku znajduje się 600-700 jaskiń. Najdłuższe z nich to: Jaskinia Łokietka, Ciemna, Zbójecka, Okopy, Wielka Dolna, Sąspowska, Krakowska, Biała i Koziarnia. Tylko dwie pierwsze są udostępnione do turystycznego zwiedzania.

 Powoli schodzimy do Murowni. Niektórzy zatrzymują się, by zrobić zdjęcie, panie tworzą przepiękne bukiety (bukiet na zdjęciu poniżej został utworzony przez jedną z pań); niektórzy zrywają maliny - bardzo marnie wyglądające. Ja zrywałam maliny; czasem z kimś porozmawiałam.
Robiłam też zdjęcia kwiatów.

 To jest bób. Pierwszy raz oglądam jego strąki; wcześniej ich nie widziałam.

 Piękne żółte kwiaty; nie pamiętam ich, nie widziałam wcześniej.

Wspomniany bukiet z polnych kwiatów na zdjęciu poniżej.
W drodze powrotnej panie opowiadały sobie o ziołach, ich działaniu. Jedna powiedziała o mocy pokrzywy. Ja również jestem zwolenniczką jedzenia pokrzywy. Powiedziała, że ma dziś na obiad zupę z pokrzywy i "szpinak" z pokrzywy. Gdy miałam w domu ładną, świeżą pokrzywę, jadłam ją sama. Moi domownicy nie chcieli jej jeść.
Dowiedziałam się, że wrotycz ma działanie antymolowe; ma taki specyficzny zapach. Zerwałam kilka gałązek i włożyłam do szafy.