czwartek, 8 grudnia 2022

Wiersz: Obrus

 

Obrus

 

Obrus z delikatnej koronki

w domu mojej babci

Jej pomarszczona twarz

uśmiechała się do mnie łagodnie


Obrus pamięta lepsze czasy:

dzieciństwo

beztroskie zabawy

moje pierwsze miłości

Ten obrus jest jak pamiętnik

pisany od dawna

Pamięta wszystko

Również czas łez

rodzinnych nieszczęść

Mimo wszystko

obrus uśmiecha się do mnie

koronkowo




18 komentarzy:

  1. Obrus piękny i wiersz wzruszający:-)
    jotka

    OdpowiedzUsuń
  2. Ludzie odchodzą, rzeczy pozostają.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Szkoda tych ludzi, jeszcze tyle miłości mogli nam podarować :)

      Usuń
  3. Zachwycające słowa, bardzo wzruszające. Powiem Ci, że opisałaś ten obrus tak, jak mało komu by się udało. On tyle widział, słyszał, tyle przeżył. Uśmiecha się do Ciebie, a w nim te wszystkie wspomnienia, które Cię ukształtowały, z niego uśmiecha się też Twoja babcia. :) Piękny to obrus w dobrych rękach. :) Pozdrawiam najserdeczniej. <3

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Masz rację, ten obrus pamięta całe moje życie.
      Serdecznie pozdrawiam :)

      Usuń
  4. Piękny i wiersz, i obrus.
    Pozdrawiam serdecznie

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Pewnie zauważyłaś, że to jest serweta, a nie obrus, jesteś przecież specjalistką.
      Nie znalazłam dobrego zdjęcia obrusu w Internecie.
      Serdecznie pozdrawiam :)

      Usuń
  5. Witaj snującą się dookoła szarą godziną Haniu
    U mojej babci były podobne cudeńka
    Pozdrawiam uciekającym dniem i szybko nadchodzącym wieczorem

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Takie cudeńka to domena babć.
      Serdecznie pozdrawiam :)

      Usuń
  6. Piękny wiersz...koronki zawsze kojarzą mi się z babcią:)))Pozdrawiam serdecznie:))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To prawda, babcie są koronkowe.
      Serdecznie pozdrawiam :)

      Usuń
  7. Wzruszający wiersz, piękne ujęcie wartości cennej pamiątki.

    OdpowiedzUsuń
  8. Piękny wiersz! Takie rzeczy są bardzo cenne- człowiek na nie patrzy i wszystko sobie przypomina. Trochę jak wehikuł czasu.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jak wehikuł czasu, jak pamiętnik przenoszący nas w odległe czasy.
      Pozdrawiam :)

      Usuń
  9. Świetnie to ujęłaś ;)
    Mój obrus ma dopiero kilka lat ale myślę, że też wiele już widział.
    Pozdrawiam serdecznie! :)
    Wildfiret

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Byłoby dobrze, gdyby obrus zapisał w pamięci tylko te najpiękniejsze chwile.
      Serdecznie pozdrawiam :)

      Usuń