wtorek, 22 sierpnia 2017

Wiersz: Nie oddaj mnie jesieni

Tańczę  
pośród rumianków
złotookich

Wśród łąk 
upstrzonych kwieciem
i kłosów wysokich

Tańczę z tobą, lato,
może to coś zmieni.

Weź mnie, proszę, ze sobą,
nie oddaj jesieni

6 komentarzy:

  1. Prześliczny wiersz.<3 Zdjęcia są cudne, a pierwsze wręcz przecudne!:))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję. Pamietam nawet, gdzie robiłam te zdjęcia.
      Serdecznie pozdrawiam :)

      Usuń
  2. I love the red poppy, how beautiful!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Red poppy the best look in sunshine.
      I think about redness of flowers.
      Greetings :)

      Usuń
  3. Lata jeszcz ciągle szmat przed nami zostało
    Inna sprawa że lata jak i życia,
    ...zawsze nam za mało

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zdecydowanie za mało - zawsze za mało.
      Pozdrowienia :)

      Usuń