Kościół pijarów pw. Przemienienia Pańskiego w Krakowie

Kościół Przemienienia Pańskiego to zabytkowy kompleks sakralny, wraz z przylegającym do niego klasztorem pijarów, przy ulicy Pijarskiej 2. Jest to jedyny w Krakowie kościół, w którym zastosowano wiele iluzjonistycznych elementów w stylu barokowym. Warto tu zajrzeć, by zobaczyć te barokowe "sztuczki".
Bogate w różnorodne ozdoby jest wejście do kościoła.
Widok kościoła od strony ul. św. Jana.

Przed wejściem do świątyni na kamiennej balustradzie znajduje się popiersie księdza Stanisława Konarskiego, który należał do zakonu pijarów. Jego serce umieszczone zostało po prawej stronie ołtarza głównego. Był on wybitnym reformatorem szkół polskich w XVIII wieku oraz współautorem Konstytucji 3 Maja.

Pijarzy przybyli do Polski z Moraw w 1642 roku. Część z nich otrzymała fundację wojewody krakowskiego Stanisława Lubomirskiego.
Późnobarokowy (właściwie rokokowy) kościół Przemienienia Pańskiego został zaprojektowany przez znanego architekta Kacpra Bażankę i wzniesiony w latach 1718-1728, a fasada, zaprojektowana przez Franciszka Placidiego, powstała w latach 1759-1761. Wybudowany na planie prostokąta, posiada jedną nawę i – otwarte ku niej – kaplice boczne. Wyraźne są tu nawiązania do kościoła w typie Il Gesù, czyli głównego kościoła zakonu jezuitów w Rzymie.

Najciekawsze dla mnie w tym kościele są iluzjonistyczne przedstawienia, a zwłaszcza iluzjonistyczny ołtarz główny. Jest to jedyny tego rodzaju ołtarz główny w Krakowie.

Z daleka ołtarz główny (na poniższym zdjęciu) wygląda jak prawdziwy. Dopiero gdy się podejdzie bliżej, zauważa się, że kolumny i cała reszta ornamentyki to po prostu malowidło ścienne. Taki właśnie był barok w architekturze. Lubił zaskakiwać, trochę oszukiwać. Ornamenty iluzjonistyczne występują w nim dość często.

Iluzjonistyczne polichromie we wnętrzu, nawiązujące do rzymskiej tradycji Andrea del Pozzo, są dziełem dwóch artystów przybyłych z Moraw – Franciszka Ecksteina i Józefa Piltza i, podobnie jak jednolite wyposażenie wnętrza, wykonane pod kierunkiem Ecksteina, powstały w roku 1733. Dziełem Ecksteina jest także iluzjonistyczny ołtarz główny oraz freski na sklepieniu nawy głównej.

W ołtarzach mieszczą się obrazy sakralne z XVIII wieku Szymona Czechowicza i Andrzeja Radwańskiego.