sobota, 17 czerwca 2017

Wiersz krótki: Kołyszące się na wodzie

kołyszące się na wodzie
białe łódki
samotność aż po horyzont














Na tym blogu można znaleźć więcej wierszy krótkich, również o różnych porach roku. Zapraszam.

12 komentarzy:

  1. Taki bezkres potrafi wzbudzić zadumę nad samotnością ;) Serdeczności posyłam, Haniu :) <3

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Samotność to trudny temat. Ale przecież jest jej tak wiele na świecie.
      Czasem trudno z nią sobie poradzić :)

      Usuń
  2. What a beautiful and relaxing scene! :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. It's really beautiful and quiet landscape :)
      Have a nice week :)

      Usuń
  3. Należy wierzyć, że i horyzont, i samotność gdzieś się kończy.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wszystko się kończy, a to jest tylko zapisem bieżącej chwili.
      Pozdrowienia.

      Usuń
  4. Cudne i takie głębokie.

    OdpowiedzUsuń
  5. Najsmutniejsza jest dla mnie samotność pośród ludzi, a taka na szerokiej wodzie, to jest nawet fajna:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Oczywiście masz wiele racji; jednak samotność na szerokiej wodzie może być również nieprzyjemna :)

      Usuń