Opole

Niektórzy twierdzą, że Opole i ten region po wojnie wreszcie wróciły do Polski. Inni uważają, że Opole nigdy nie było polskim miastem. Jeszcze inni twierdzą, że Opole i i ta część naszego kraju czasami bywała w rękach polskich.
Niezależnie od tego można tu znaleźć wiele polskich, a właściwie piastowskich śladów.
Jednym z nich jest Wieża Piastowska. Wybudowana w stylu gotyckim, jest symbolem Opola. Zaliczana do jednego z najstarszych zabytków architektury obronnej w Polsce. Jest jedyną pozostałością po Zamku Piastowskim, który choć przetrwał tak wiele wieków, został zburzony w latach 1928-1930.

Ratusz został zbudowany na początku XIX wieku. Ostatnią przebudowę przeprowadzono w latach 1934-36. Wyburzono wtedy przyległe domy kupieckie, co spowodowało zawalenie się wieży w 1934 roku. Została odbudowana wg projektu architekta Albrechta. Przypomina florencki Palazzo Vecchio. Codziennie o godz. 12 z wieży ratusza rozbrzmiewa opolski hejnał.

Jedna z uliczek przy Rynku:

Najważniejszym kościołem Opola jest Katedra św. Krzyża. Jej początki sięgają 1024 roku, kiedy biskup wrocławski Klemens podarował kościołowi w Opolu relikwie świętego Krzyża. Katedra ma najwyższe wieże w Opolu (73 m). W Kaplicy Piastowskiej jest pochowany ostatni z dynastii Piastów Opolskich Jan Dobry. Znajduje się tu również otaczany kultem obraz MB Opolskiej (dawniej Piekarskiej).

Wzrastający w XVIII wieku kult Jana z Pomuka, żyjącego w XIV wieku praskiego księdza - spowiednika królewskiego, który za niewyjawienie tajemnicy spowiedzi poniósł śmierć męczeńską przez zrzucenie z mostu do rzeki, wyraził się stawianiem w Czechach i na Śląsku licznych figur tego świętego. Został kanonizowany w 1729 roku. Figury Jana Nepomucena popularnie nazywane są nepomukami. W Opolu znajdują się trzy figury tego Świętego. Jedna z nich jest przed wejściem do klasztoru Franciszkanów.

Teatr 13 Rzędów, utworzony w opolskim klubie związków twórczych w 1958 przez aktorów Państwowego Teatru Ziemi Opolskiej, w latach 1959-65 roku był prowadzony przez Ludwika Flaszena i Jerzego Grotowskiego. Później pod nazwą Teatr Laboratorium został przeniesiony do Wrocławia. Miał swoją siedzibę przy Rynku 4.

Gotycki kościół franciszkanów p.w. Św. Trójcy liczy ponad 600 lat. W Kaplicy św. Anny z 1309 roku znajdują się sarkofagi Piastów opolsko-raciborskich. Pod głównym ołtarzem jest krypta, w której spoczywają książęta opolsko-raciborscy i ich małżonki (8 mężczyzn, 5 kobiet).

Drzewo genealogiczne Piastów Opolskich przy sarkofagach:

Malowniczo prezentuje się secesyjny, zielony mostek z końca XIX wieku na Młynówce. Dawniej nazywano go Mostem Groszowym, ponieważ za jego przejście pobierane było myto. Łączy stare miasto z wyspą Pasieką.

Kościół na Górce - p.w. MB Bolesnej i św. Wojciecha - znajduje się na najwyższym wzniesieniu Opola; stąd nazwa Na Górce. Tutaj św. Wojciech chrzcił opolan. Został wzniesiony przez dominikanów w końcu XV wieku.

Aleja Gwiazd Polskiej Piosenki prezentuje kilkadziesiąt sławnych polskich wykonawców. Co roku z okazji Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej są uroczyście odsłaniane nowe gwiazdy. Aleja znajduje się na rynku.

Ciekawy architektonicznie jest zabytkowy budynek dworca głównego PKP z XIX wieku ze wspaniałą akustyką, peronami zbudowanymi na lukach i konstrukcjami zadaszeń w stylu korynckich kolumn.

Zabytkowa lokomotywa przed budynkiem dworca.

Pomnik Karola Musioła, pomysłodawcy Festiwalu Piosenki.

Mieszane uczucia budzi masywny pomnik dedykowany bojownikom o polskość Śląska Opolskiego.

Artysta Florian Jesionowski zaprojektował w latach 50. jak na tamte lata nowoczesną fontannę - mozaikę. Miała przedstawiać tańczącego motyla.

Na koniec ciekawostka: rzeźba- wstęga Mobiusa, ciekawa pod względem matematycznym powierzchnia.

Ciekawa jest również Miejska Biblioteka Publiczna, na której budynku widnieje wiersz Edwarda Stachury – „Opadły mgły, wstaje nowy dzień”, w języku polskim i angielskim.

Nie pokazałam jeszcze wszystkich interesujących miejsc. Jest ich dużo więcej
Napiszę wkrótce o Kamienicy Czynszowej i może o innych wartych pokazania miejscach w Opolu.