Przytulam się do buku,
cały las to buczyna,
czuję zapach górskiego
świeżego powietrza
Czuję potęgę natury
niemożliwe właśnie się staje
powraca śmiech i śpiew
znów czuję miłość do życia
Na moich oczach wzrasta
świeżość i piękno
i ja też wzrastam
widzę i odczuwam piękno
wszystko we mnie pięknieje
Smakuję słodycz życia
niech trwa
Piękny utwór...
OdpowiedzUsuńRozmarzyłam i zamyśliłam się...
Pozdrawiam Cię Haniu weekendowo.
Bardzo mi miło
UsuńPozdrawiam :)
Wspaniały wiersz Haniu, życie trzeba miłować jak najbardziej. Pozdrawiam! ;)
OdpowiedzUsuńZgadzam się z Tobą.
UsuńTen wiersz napisałam niedawno.
Bardzo ładnie napisane :)
OdpowiedzUsuńBardzo dziękuję :)
UsuńPiękny, proszę o więcej.
OdpowiedzUsuńByć może tak się stanie :)
UsuńCzuć miłość do życia - to fantastyczne uczucie.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam :)
Piękne i fantastyczne :)
UsuńMasz rację niech piękne chwile trwają jak najdłużej:
OdpowiedzUsuń)
Piękno niech trwa :)
UsuńPięknie to napisałaś ;)
OdpowiedzUsuńDziękuję za miły komentarz :)
Usuń