Księżniczka
Ażurowe krużganki,
strzeliste wieżyczki –
srebrzy się na wzgórzu
zameczek księżniczki
Właśnie się przechadza
wśród krzaków różanych,
pośród macierzanki
i książęcych jarzyn
Czas na oranżadę –
księżniczkę orzeźwi,
sączy ją znużona
w złotej oranżerii
Srebrzystą łyżeczką
zajada porzeczki.
Leżą na podnóżku
znużone nóżeczki
Cytrzysta przygrywa
na cytrze muzyczkę.
Śmieje się księżniczka,
odwraca twarzyczkę
Wdziękiem ją urzeka
nieduży rycerzyk.
Tańczyć chce księżniczka –
z rycerza – tancerzyk
Pejzaż z rycerzykiem,
z księżniczką, z walczykiem,
z cytrzystą, porzeczką,
srebrzystą łyżeczką
Ten wiersz można oczywiście potraktować jako dyktando ortograficzne.
Zapraszam do przeczytania innych wierszy ortograficznych z ż i rz, z ó i u oraz h i ch we wcześniejszych postach.
Jaki slodki i zarazem uczący ortografii wierszyk! :)
OdpowiedzUsuńTo chyba najsłodszy wiersz, jaki napisałam :)
UsuńJaki słodki wierszyk! Bardzo fajnie napisałaś i czytam sobie na głos już drugi raz:)
OdpowiedzUsuńNapisałam go dawno temu, ale nadal mi się podoba :)
Usuń