Rzeszów - spacer po mieście

Zaczynam od centralnego miejsca, od Rynku.
Bardzo ładny jest rzeszowski ratusz, który został wybudowany, podobnie jak zamek (późniejszy Zamek Lubomirskich), przez Mikołaja Spytka Ligęzę, najprawdopodobniej przed końcem XVI wieku jako budynek prywatny. Dzisiejszą formę przyjął pod koniec XIX wieku, kiedy to w 1867 i 1884, następnie w latach 1897-98 przeprowadzono jego gruntowną przebudowę łączącą elementy stylu neogotyckiego i neorenesansowego. Właśnie wtedy stał się miejskim ratuszem i do dziś jest siedzibą Urzędu Miasta i Prezydenta.

Na Rynku, w jego centralnym miejscu, znajduje się pomnik Tadeusza Kościuszki.

I bardzo ciekawa studnia z drewnianym stylowym zadaszeniem. Jest ulubionym miejscem spotkań zakochanych i przyjaciół.

Niedaleko Rynku nieduża, ale sympatyczna fontanna.

 Obok fontanny znajduje się pomnik dedykowany trenerowi Kazimierzowi Górskiemu.

Teraz przechodzimy na ul. 3 Maja (dawniej Pańska), stanowiącą rzeszowski deptak.
Gotycki kościół św. Wojciecha i św. Stanisława jest kościołem farnym Rzeszowa. Znajduje się w centrum na Starym Mieście u zbiegu ulic 3 Maja i Kościuszki.

Kościół Świętego Krzyża oraz konwent popijarski, czyli dawny klasztor pijarów, to zespół budynków rozlokowanych wzdłuż ulicy 3 Maja.
Kościół, klasztor i szkoła powstały w latach 1644–56. Szkoła początkowo była drewniana. Budowle wzorowane są na renesansie włoskim, ale zabudowa wnętrza i front jest już barokowa. Zespół został wykończony przez najwybitniejszego architekta polskiego baroku Tylmana z Gameren.
Obecnie swoją pierwotną funkcję zachował jedynie kościół, pozostałe części klasztoru z biegiem czasu zyskiwały różne funkcje. W skrzydle południowym obecnie znajduje się siedziba Muzeum Okręgowego, natomiast w północnym I Liceum Ogólnokształcącego im. St. Konarskiego.
Świątynia czasami jest określana jako "kościół studencki", głównie ze względu na tradycje pobliskiego liceum (wcześniejszego wyższego gimnazjum).
Piękny budynek.

Gmach Banku PKO zlokalizowany jest przy ul. 3 Maja 23. Zbudowany został w latach 1906-1908 dla Komunalnej Kasy Oszczędności założonej w 1862 roku. Budynek wyróżnia się z otoczenia oryginalną i ciekawą architekturą. Jego eklektyczna elewacja łączy w sobie kilka stylów, co nadaje budynkowi niepowtarzalny wygląd.

Rzeźba z brązu przy ulicy 3 Maja przedstawia postać Tadeusza Nalepy, zwanego ojcem polskiego bluesa.

Przechodzimy z ulicy 3 Maja na aleję Lubomirskich.

Letni Pałac Lubomirskich to zabytkowa, późnobarokowa rezydencja z elementami rokoka, znajdująca się przy alei Lubomirskich, w pobliżu Zamku Lubomirskich.

Budynek zaprojektował prawdopodobnie Tylman z Gameren.

Rozbudowano go w połowie XVIII w. za czasów Hieronima Augusta Lubomirskiego, kiedy nadwornym architektem był Karol Wiedemann. Pałacyk uzyskał w efekcie modną w tym czasie formę maison de plaisance. W jego otoczeniu znajdował się rozległy ogród z oranżerią, zwierzyńcem i altaną w stylu chińskim.

W pobliżu pałacu, przy Alei pod Kasztanami, mieszczą się cenne i urokliwe wille secesyjne z przełomu XIX i XX wieku.

A teraz kilka zdań o rzeszowskim zamku.

Zamek w Rzeszowie to jeden z głównych zabytków miasta; wybudowany w latach 1902–1906 na miejscu dawnego zamku Lubomirskich. 

Pierwsza konstrukcja obronna powstała w tym samym miejscu prawdopodobnie już w XVI w. Następnie pod koniec tego stulecia swój dwór obronny w Rzeszowie wybudował Mikołaj Spytek Ligęza. W 1620 rozbudował go w stylu palazzo in fortezza. Od 1637 zamek był własnością rodziny Lubomirskich. Główne prace budowlane na nim prowadzili Tylman z Gameren i Karol Henryk Wiedemann. W 1820 kompleks został przejęty przez władze austriackie i zaadaptowany do celów sądowniczych oraz więziennych. Jego wyburzenie na początku XX w. spowodowane było bardzo złym stanem konstrukcji. W historycznej formie do czasów współczesnych zachowano jedynie wieżę bramową i bastionowe fortyfikacje.

W pobliżu Zamku Lubomirskich mieści się pomnik pierwszego właściciela Rzeszowa. Jan Pakosławic ze Stróżysk był dyplomatą, rycerzem i bliskim współpracownikiem króla Kazimierza Wielkiego. 19 stycznia 1354 r., w uznaniu zasług, otrzymał w darze z rąk króla miasto Rzeszów.

Pomnik poświęcony żołnierzom wyklętym:

Zabytkowy Klasztor Bernardynów z okazałym kościołem p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Panny Marii jest znanym miejscem odpustowym.

Zespół klasztorny powstał w pierwszej połowie XVII wieku w miejscu starszej, XVI-wiecznej budowli sakralnej. Pierwotnie stał tu drewniany kościółek, który miał być zbudowany w 1536 r. Według tradycji powstanie kościółka związane było ze znalezieniem w tym miejscu w 1513 roku figury Matki Boskiej, zwanej Rzeszowską, która znajduje się obecnie w kaplicy stanowiącej Sanktuarium Maryjne. 

Fundatorem zespołu klasztornego był ówczesny właściciel Rzeszowa Mikołaj Spytek Ligęza. 

Przed budynkiem Zakonu Bernardynów figura Matki Boskiej Rzeszowskiej.

Charakterystycznym dla Rzeszowa pomnikiem jest Pomnik Czynu Rewolucyjnego, który graniczy z Klasztorem Bernardynów. Jego autorem jest Marian Konieczny (twórca warszawskiej Nike). Pomnik budzi wiele kontrowersji. Co jakiś czas pojawiają się plany jego zburzenia.

Jest to jednak bardzo dobry punkt orientacyjny miasta i osobiście jestem za jego utrzymaniem :) Pełen ekspresji pomnik bardzo dobrze się fotografuje.