Zamek w Dębnie

Był piękny słoneczny dzień. W promieniach słońca zamek wyglądał wspaniale - zarówno zewnątrz jak i wewnątrz. Oglądałam go z przyjemnością zewnątrz i najpierw zrobiłam sobie mały spacer dookoła zamku.

Zamek w Dębnie to późnogotycka budowla wzniesiona w latach 1470-1480 przez kanclerza wielkiego koronnego, kasztelana krakowskiego Jakuba z Dębna.

Zanim powstała murowana budowla, w miejscu tym stała drewniano-ziemna warownia założona na planie owalu o wymiarach 30 x 60 m, otoczonej fosą i wałem ziemnym, prawdopodobnie należąca do komesa Świętosława z rodu Gryfitów, kasztelana wiślickiego, któremu Dębno nadał Bolesław Wstydliwy w 1274 r. Później wsią i warownią władali Pobogowie, natomiast około połowy XIV wieku Dębno przeszło w ręce wpływowego rodu Odrowążów. Jakub z Dębna herbu Odrowąż zainicjował i sfinansował budowę zamku takiego, jaki można oglądać obecnie.

Zamek ma nawet swoją białą damę. Jest z nią związana piękna legenda.

Zamek był na przestrzeni wieków kilkakrotnie remontowany przez zmieniających się właścicieli. Po Tarłach byli nimi kolejno Lanckorońscy, Rogowscy, Rudniccy, Spławscy i Jastrzębscy. Jednak te prace renowacyjne nie zmieniły jego ogólnego wyglądu i pierwotnej charakterystycznej bryły budowli.

W 1945 roku zamek przejęły władze państwowe. W latach 1970-1978 przeszedł gruntowną renowację, a od 1978 roku mieści się w nim oddział Muzeum Okręgowego w Tarnowie.

Proszę zwrócić uwagę na piękne pałacowe wnętrza.

I jeszcze krótki spacer dookoła zamku.

Do zamku może wchodzić maksymalnie 25 osób i przy robieniu zdjęć nie można używać flesza.

A przy drodze ziemowity - można powiedzieć, że to są jesienne krokusy.