Pochód lajkonika

 Początki tego zwyczaju sięgają połowy XVIII wieku, ale popularna legenda wiąże go z ocaleniem Krakowa przed najazdem tatarskim przez dzielnych zwierzynieckich flisaków nazywanych włóczkami.
Będzie można zobaczyć malownicze tańce Lajkonika; nie uchylajcie się przed dotknięciami jego buławy – przyniosą wszystkim szczęście na cały następny rok!

Jedną z najpiękniejszych krakowskich tradycji jest pochód Lajkonika – w oktawę Bożego Ciała (czyli w pierwszy czwartek po Bożym Ciele). Tańcujący jeździec na drewnianym koniku nazywany również konikiem zwierzynieckim, ubrany w tatarski strój i otoczony hałaśliwym orszakiem, jak co roku przemierzy trasę ze Zwierzyńca na Rynek Główny. Tutaj odbierze „haracz” z rąk prezydenta miasta i wspólnie wzniosą toast za pomyślność mieszkańców.

 Będzie można zobaczyć malownicze tańce lajkonika; nie uchylajcie się przed dotknięciami jego buławy – przyniosą wszystkim szczęście na cały następny rok!

Początki tego zwyczaju sięgają połowy XVIII wieku, ale popularna legenda wiąże go z ocaleniem Krakowa przed najazdem tatarskim przez dzielnych zwierzynieckich flisaków nazywanych włóczkami.

 Lajkonikiem jest co roku Zbigniew Glonek już od kilkudziesięciu lat. 
Spiczaste nakrycie głowy lajkonika.

 A to nakrycie głowy jednego z włóczków. 

 Oprawę muzyczną tworzyła rodzina Mlaskotów.
Najbardziej spodobał mi się bęben. Jego energetyczne uderzenia tworzyły niesamowitą atmosferę. Przez chwilę szłam blisko i te fantastyczne uderzenia zauroczyły mnie.

 Jeśli da się lajkonikowi haracz, zapewni to szczęście na cały rok.

 Lajkonik tańczy z dziećmi.

 Powoli zbliża się do sceny na spotkanie z prezydentem Krakowa.

 Po otrzymaniu haraczu od prezydenta Krakowa lajkonik odtańczy taniec Pokłon Miastu.