Wiersz ortograficzny (wyjątki w pisowni): Pszczółka i jaskółka

Na wstępie napiszę parę słów o zasadach ortografii.
Po spółgłoskach jak np. w, k, b, p, t, m itp. pisze się zawsze rz. Występuje to w takich słowach jak np. przysłowie, krzywo, wrzątek, przygoda, trzepak, krzak, trzcina, brzask, grzałka, przyjść.
Od tej zasady są jednak wyjątki.
W niektórych słowach po tych spółgłoskach zamiast rz pisze się sz, np.: pszczoła, pszczelarz, kształt, kszyk (ptak), bukszpan, pszenica, wykształcenie, w nazwach miejscowości: Pszczyna, Oksza. Również w formach przymiotnika stopnia wyższego i najwyższego: lepszy, większy, krótszy, najprostszy itp.
Oto krótki wiersz z niektórymi wyjątkami.

Zagubiona pszczółka

Chowa się w pszenicy 
wystraszona pszczółka,
spostrzegła ją wieczorem
szlachetna jaskółka.

Zgubiłaś się na łąkach?
pyta ją jaskółka,
znajdźmy razem ul twój
jam twa przyjaciółka.

Popatrz, tam za Pszczyną,
za łanem pszenicy,
widać domek! - ul twój,
tuż obok ulicy!


I teraz szczęśliwa
jest malutka pszczółka,
ma ul i przyjaciółkę,
a jest nią jaskółka.

Pszczyna to nazwa miejscowości.